Een bijzondere dag
Door: Hilda
Blijf op de hoogte en volg Hilda
12 Maart 2013 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Vanuit een nog steeds zonnig (sorry)Port Elisabeth komt hier weer een update van de afgelopen week.
Ik wil beginnen met de moeder van een kindje dat in mijn vorige verslag haar kindje voor de laatste keer kwam bezoeken voordat ze afgestaan werd ter apdoptie.
Toen schreef ik dat we nooit zouden weten wat ze voelde toen ze voor de laatste keer haar kindje zag.
Maar ik heb een gesprek gehad met Denise (de social worker) en die heeft me haar geschiedenis verteld.
Ik had tranen in mijn ogen!
En als je die hoort heb je bewondering voor deze moeder dat ze dit besluit genomen heeft!!
Ze weet dat dit de beste keuze voor haar kind is,hoe moeilijk ze dat ook vind.
Want adoptie betekent dat je je kind nooit weer ziet,behalve als een kind dat zelf wil.
De moeder mag geen contact zoeken!
Afgelopen week ben ik niet op maandag naar Lelethu geweest vanwege een nachtrust van één uurtje!!
Nog wel opgestaan en gedouchet,maar met zo'n hoofdpijn zag ik het niet zitten om te gaan werken.
Dat was voor het eerst!
Die dag dus thuis gebleven en ik leek wel een Zuidafrikaan:NIET VOORUIT TE BRANDEN.(ha-ha-ha)
Maar dinsdag ben ik wel geweest en alsof het zo moest zijn was ik hard nodig!
We waren maar met zijn 2en en we moesten ook nog naar de clinic voor de prikken van de baby's.
Met 5 baby's en 2 volwassenen in de auto,hoe ga je dit doen?
Nou,zet de baby van 10 maanden gewoon op de bijrijdersstoel en doe hem de gordel om!!!
Wij achterin met elk 2 baby's op schoot.
Dachten we,want bij binnenkomst bleken we er één vergeten te zijn.
Werd later gebracht,wat een hilariteit!!
Dit is echt gevaarlijk!!!
Ik vroeg aan Joan tijdens het rijden:wat als er nu een aanrijding gebeurt?
Maar ik rijd voorzichtig was haar antwoord.
Ja .....jij mischien wel,maar doen de anderen het ook?
Het is maar een klein stukje zei ze toen.
Totdat het wel een keertje fout gaat,wat niet te hopen is!!!!
Achteraf was Denise daar ook niet zo blij mee dat dit gebeurd was!
Woensdag is Sanne(andere vrijwilliger) een dagje meegeweest naar Lelethu.
Samen eerst een aantal kinderen in bad gedaan en daarna kon ik weer mee naar Despatch,waar Whynolene nu woont.
Denise had daar een vergadering.
Ik had wat spulletjes en lekkers meegenomen voor iedereen.
Helaas ging de vergadering niet door,maar Denise heeft me wel gebracht en we hebben met Pauline de huismoeder zitten praten.
Helaas waren de kinderen op school en heb ik ze niet meer gezien.
Daarna heeft Denise me bij huis afgezet en ben ik niet meer teruggegaan naar Lelethu.
Sanne was toch er al en ik wilde graag nog verder met de memorybooks van de adoptiekinderen.
Vandaag kregen we ook te horen dat het mannetje met de klompvoetjes vrijdag al naar Kaapstad vertrekt voor zijn operatie.
De artsen willen niet langer wachten!
Hij wordt donderdag opgenomen en vertrek vrijdagmorgen vroeg met één van de caregivers richting Kaapstad.
Wanneer de operatie precies gaat plaatsvinden is nog niet bekend.
Er volgt eerst nog nader onderzoek.
Donderdag weer een kaartenmakendag op Kleinskool.
De dames hebben weer fanatiek zitten knutselen en de resultaten zijn mooi.
Ook hebben ze vandaag een fotolijstje versierd met knopen.
Knopen zijn er daar in overvloed!
Ze krijgen vaak kleding aangeboden,maar sommige kleding is niet goed genoeg meer om te dragen en dus worden alle knopen eraf gehaald.
Deed mij moeder vroeger ook met de overhemden van mijn vader die echt versleten waren.
Want je wist maar nooit waar je nog een keer een knoop voor nodig had!
Ik gebruik ze nu zelf voor mijn kaarten en scrapboeken;)
Er kwam een vraag vanuit de vrijwilligers die altijd helpen of ik 20 kaarten voor kinderen uit de townshop wilde maken.
Ze krijgen elk jaar een presentje en dat wilden ze dan in de kaart stoppen.
Toen ze klaar waren vroegen ze hoeveel het kostte .
Mijn antwoord was:ik hoef geen geld ,maar mag ik wat knopen?;)
Nou dat heb ik geweten,ik geloof dat ik wel een kilo knopen mee naar huis kan nemen.
Dus deze keer dus geen 2 kilo schelpen,maar knopen.
EEN BIJZONDERE DAG!
vrijdag 2 maart
Vandaag mijn laatste dag op Lelethu;(
Het was een bijzondere dag,want er waren 's morgens vroeg al 2 vrouwen met Denise in gesprek toen ik kwam.
Het bleek te gaan om vrouwen die binnenkort een kindje gaan adopteren.
In Zuid Afrika bestaat de mogelijkheid om als alleenstaande moeder een kindje te adopteren.
Wel worden ze goed gescreend,zoals iedereen uiteraard.
Na afloop van dit gesprek mogen/moeten de a.s. moeders baby's in bad gaan doen-verschonen-flesjes geven-met ze spelen-knuffelen enz.
Het is niet de baby die ze uiteindelijk toegewezen krijgen.
Eén van de caregivers doet het eerst voor met een kindje en vertelt wat er allemaal bij komt kijken en daarna krijgen zij de gelegenheid om te oefenen.
Ik vind dat wel uniek en mooi om te zien.
Want als je voor het eerst een kindje krijgt dat je 9 maanden hebt gedragen is er een kraamverzorgster die je een aantal dagen helpt en tips geeft.
Maar adoptieouders hebben dat niet.
Toen alles klaar was had ik nog een kort gesprekje met één van de moeders.
Ze was heel blij en vertelde dat ze 42 jaar was en nog nooit van haar leven een baby had gewassen of de fles gegeven.
En het knuffelen vond ze zo fijn!
Die blik in haar ogen was zo mooi en warm!
Ik denk dat ze een goede moeder zal worden.
Bijzonder ook om na afloop te horen van Denise wie w.s.haar kindje word.
Ook bijzonder was dat Denise mij vroeg of ik van alle kinderen die voor adoptie in aanmerking komen een profielfoto wilde maken voor de registratieformulieren die er gemaakt worden van de kinderen.
Drie foto's van elk kind:één met gezicht naar links-één met gezicht naar recht en één dat ze recht naar voren kijken.
Dat was bij de kleintjes geen probleem,maar bij meneer van 10 maanden kostte het wat meer tijd.
Hij vond het wel erg interessant zo'n glimmend ding voor je neus!
Maar het is me gelukt.
Ik vond het bijzonder dat ze mij dit toevertrouwde!
Voor mij betekent het dat ze je echt als een "medewerker" van Lelethu beschouwen.
Om 15.00 uur ben ik meegenomen naar een restaurant voor mijn "goodbyparty"
Als dank kreeg ik daar ook een mooi Afrikaans tafelkleed met 6 servetten.
Gemaakt door Olga,één van de vrijwilligers die daar een stukje boekhouding doet en alle boodschappen.
Het was erg gezellig!
En dan is het toch ECHT voorbij en geef je iedereen een dikke knuffel!
Ik hoop dat ik de meeste kinderen niet terugzie en dat klinkt gek.
Maar dat betekent dat iedereen zijn of haar adoptieouder heeft gevonden of terug is naar familie.
En dan begint mijn laatste weekend!!
Zaterdag een infasie van 13 negenjarige jongens !!!
Isiah,de kleinzoon van Peter en Daphne was jarig.
ZOEK DEKKING!!!!!!!!!!
Want wat willen negenjarige jongens?
Geen kinderachtige spelletjes en springkussens!!
Nee,stoere Spiderman aktiviteiten en computerspelletjes.
Veel eten en snoepen en drinken en "gevechten" in de tuin.
Een waar slagveld na afloop!!
Maar erg leuk om te zien hoor!!
De hele familie was compleet.
Voor de insiders:
Yoy en Linston met Trinity,papa,mama en zusje.
Barry-Candice,met Ethan en Elyah.
Nancy en vriend.
Zondag had ik nog een "opdracht" van Jeanne en Toon.
Scoor zo veel mogelijk kleine Afrikaanse "frutsels " voor een sponsorloop met markt bij een dorpje bij hen in de buurt.
En dat is gelukt!
Voor 1000 rand precies heb ik aardig wat spulletjes bij elkaar gevonden,met zo veel mogelijk discount!
Het is voor het goede doel hé!
's Middags nog een poging gewaagd om aan het strand te liggen met Willemieke-Roos en Sanne(vrijwilligers).
Maar op het strand "woeide" je weg en zat je onder het zand vanwege de snoeiharde wind.
Dus een plekje op het gras opgezocht.
Maar daar lagen we te dicht bij de douche die regelmatig gebruikt werd en door dezelfde harde wind kregen we een gratis douche,waar we ook niet echt op zaten te wachten.!
Dus uiteindelijk maar naar huis en de achtertuin ingedoken.
's Avonds hebben we Peter en Daphne meegenomen naar restaurant Leonardo's.
Dit als bedankje voor de goede zorgen in de afgelopen periode!
Het is zo'n bijzonder koppel!!
En dan gaat mijn laatste week in.
Maar hier meer over in mijn volgende blog.
Dank jullie wel voor alle lieve berichtjes!!
Dat doet mij goed!!
Liefs,
Hilda.
-
12 Maart 2013 - 14:18
Josien Wessels :
O lieve Hilda, ik zie helemaal voor me hoe het foto's maken van ons 10-maanden oude vriendje gegaan moet zijn .. Dapper gedaan hoor!
Geniet nog even volop van je laatste dagen!
Alle liefs, Josien -
12 Maart 2013 - 18:09
Henk En Dinie:
Hey Schoonzus,
Meid wat weer een belevenissen allemaal en weer nieuwe indrukken.
Ach die kleintjes wat een scheetjes,net wat je zegt hopelijk krijgen ze allemaal een goed tehuis.
Ik heb je regelmatig gesproken dus de rest is al gezegd.
Ben erg blij voor jou dat je er weer van genoten heb en ben ook blij dat je weer thuis komt.
Wens je een goede en veilige vlucht en tot gauw.
Kus -
12 Maart 2013 - 22:04
Ellen Klein Holkenborg:
Wauw Hilda,
Zo mooi om alle verhalen weer te lezen! Hoe de kleintjes nu alweer gegroeid zijn! Fijn dat er adopties aankomen! En hoe is het met de 2 grote meiden? En met Ovayo?
Helaas alweer laatste weekje, maar je geniet nog volop van alles zo te lezen.
Benieuwd alweer naar je volgende verhalen!
Groetjes aan Peter and Daphne!
Liefs Ellen -
12 Maart 2013 - 22:31
Toon En Jeanne Van Kuppeveld:
Hallo Hilda,
Op de eerste plaats wat een PRACHTIGE foto's zeg.
Zo te lezen gaat het weer als vanouds,helemaal goed,lekker druk.
Hilda echt SUPERMOOIE kaarten en lijstjes hebben de dames gemaakt.
GENIET nog van je laatste dagen,oh ja en nogmaals BEDANKT voor het kopen van de hebbedingetjes ze zijn echt SUPER.
Groetjes en een DIKKE XX voor ALLEMAAL daar. Toon en Jeanne. -
13 Maart 2013 - 18:57
Yolanda Schoneveld:
Hoi Hilda,
Wat gaat de tijd toch snel. Ik lees dat je alweer afscheid aan het nemen bent.
Bijzonder om je belevenissen weer te lezen. Wat een compleet andere wereld dan die waarin wij leven.
Groetjes, en tot gauw?! -
13 Maart 2013 - 22:26
Jitske:
Hallo,
Je zult wel denken wie stuurt mij nou weer een berichtje maar ik kwam je tegen toen ik op zoek was naar informatie over o.a. Lelethu en Ithemba. Ik ben op zoek naar vrijwilligerswerk en dit babyhuis kwam ik per toeval tegen. Als het goed is heb jij daar vrijwilligerswerk gedaan en ik vroeg mij af hoe en wat. Ging dit via een organisatie? Of via het huis zelf? Deed je alleen dat project of meerdere? Ik zelf wil rond november 2013 voor zeker 4 maanden vrijwilligerswerk gaan doen en heb veel ervaring in het werken met (special needs) baby's en kinderen. Ik hoop iets van je te horen en sorry dat ik je zo maar via hier benader. Groetjes, Jitske.
jitsketje@hotmail.com -
18 Maart 2013 - 20:43
Rudis :
oooh Hilda wat een heerlijke foto's!! wat groeien de kids van lelethu hard! ik zit me nu te bedenken dat ik alweer 5 weken thuis ben!
Wat super dat er goede moeders zijn gevonden! Mooi dat je ze heb kunnen zien, dat moet heel bijzonder zijn!
en die fotolijstjes met knopen! Hilda is weer in haar element! super leuk!
stiekiem zit ik hier heel hard te balen, dat er nu niet af en toe zon fijne update mee komt van onze schatjes!
liefs Rudis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley