The story of Yonela

Dag Allemaal,

Het is donderdagmorgen,19 maart,de verjaardag van mijn schoonzusje.
Dinie van harte gefeliciteerd!!

De leidster van de crèche was vorige week dinsdag niet lekker en moest naar de huisarts.
En naar de huisarts gaan in de townships is iets anders geregeld dan bij ons.
Je gaat er zo vroeg mogelijk heen en hoopt dan dat je na 2 uur aan de beurt bent en soms nog later.
Soms zit je er de hele ochtend weet ik uit ervaring van een aantal jaren geleden.
De vraag was toen of ik die ochtend de crèche kon doen.
Dat is natuurlijk een hele uitdaging,maar... ik hou wel van uitdagingen;)
En wat waren de kinderen leuk en liep het best goed.
Af en toe wat taalproblemen en een enkeling die mij uittest,maar dat gebeurt overal.
Buiten spelen met nix dan een paar stenen,een plas water en zand kan ook heel verrijkend zijn.
Liedjes zingen-huppelen-hinkelen-achteruit lopen-met je ogen dicht lopen (niet stiekem gluren).
Terug naar vroeger.
Samen eten met je bord op schoot op de grond.
Daphne had mij een wasbak-zeep en kleine zelfgemaakte washandjes meegegeven.
Dus na het eten konden we snoeten wassen.
En dan is het bedtijd:kussens op de grond en iedereen zoekt een "lekker"plekje.
Ook dit vond ik een uitdaging:gaan ze allemaal slapen of lekker "keten"
Er waren er maar 2 die er eerst nog geen zin in hadden,maar na 15 minuten sliep iedereen!!
Was het het buitenspelen dat ze moe hadden gemaakt of het liedje van slaap kindje slaap wat ik zachtjes zong en zei.....ssssttt.
Hoe dan ook....ze sliepen;)

Tia,de maatschappelijk werkster van het project Thamsanqa,waar ik in 2008 3 maanden ben geweest,neemt me elk jaar een dag mee naar dit project om de (positieve) veranderingen te laten zien en om "mijn" vriendinnetje Yonela te ontmoeten.
Ik heb haar leren kennen op Lelethu,het project waar ik jaren heb gewerkt.
Ze is daar als klein meisje,zwaar verwaarloosd binnengebracht.Ook heeft ze het FAS syndroom.(mama was/is alcoholist)
Na een tijdje wilde de moeder haar terug en dat mocht onder strikte voorwaarden.(het blijft tenslotte haar kind).
Maar na een aantal weken werden we gebeld door de politie;Yonela was wederom zwaar verwaarloosd en w.s. nog meer.
Dus ze kwam terug bij ons.
Helaas,wat er precies gebeurd is weten we niet,maar ze kon niet meer lopen!!
Samen met de fysiotherapeut hebben we haar begeleid en loopt ze weer.
Maar nog steeds ondervind ze hinder met lopen.
Ze gaat nu gelukkig naar speciaal onderwijs,waar ze fysio en logopedie krijgt.
Vorig jaar ben ik niet naar Zuid Afrika geweest,dus was het nog maar de vraag of ze mij nog zou herkennen.
Nou......niets was minder waar.
Toen ik binnen kwam en zij mij zag straalde ze van oor tot oor en die glimlacht is niet meer van haar gezicht gegaan!!
Vasthouden-aaien,mijn haren strelen.Het was zo ontroerend dat ik een brok in mijn keel had.
Ook liet ze mij merken dat ze tot 30 kan tellen!!
Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt is het zo'n vrolijk meisje...respect voor haar!


En dan...... het Coronavirus:(
In het begin dachten we dat het wel meeviel en maakte ik me nog nier echt zorgen.
We kregen natuurlijk alleen info binnen via de media en hoe gekleurd is/was dat?
Maar naarmate de dagen vorderden en het nieuws steeds serieuzer werd begon het hier ook door te dringen.
En als dan de mails binnenkomen dat vlucht na vlucht gecanceld wordt ....tja,dan is de vraag.....kom ik nog wel thuis of moet ik hier blijven.
De Belgische studenten moesten verplicht hun stage afbreken en zo snel mogelijk naar huis.
Ik zal jullie de details besparen hoe frustrerend het is als je wilt boeken er er gaat geen vliegtuig.
Uiteindelijk is het gelukt om een rechtstreekse vlucht te boeken met KLM naar Amsterdam.
Dus zonder tegenbericht van de luchtvaartmaatschappij vlieg ik zondag 22 maart terug naar Nederland.

De projecten hier zijn ook gesloten,dus daar kunnen we niet naar toe om afscheid te nemen,jammer maar helaas.
Scholen zijn gesloten enz.
Gelukkig kon ik afgelopen maandag bij de crèche nog wel de tafels en stoelen brengen die ze heel hard nodig hebben.
Kunnen ze vanaf nu aan tafel kleuren-verven eten enz.
Dank je wel voor alle sponsoren die dit mogelijk hebben gemaakt!!!

Lieve lezers,ik wens jullie allemaal een goede gezondheid en voor diegene die binnen moeten blijven of toch ziek zijn: Beterschap en Sterkte!

p.s.kijk goed naar de twee slapende kindjes.
3 handjes;)

Lieve groet,
Hilda.